स्वाइन फ़्लु

नमस्कार,

मागचा महिना अगदिच निवांत गेला. कांचन नागपुरला होती. वेळही भरपुर होता मला, पण का कोण जाणे, आपल्याशी तेवढा सम्पर्क साधु शकलो नाही. असो. कामाचा व्याप पण जरा जास्तच होता. आता जरा निवांत आहे.कांचन परत आली आहे. घरी कामाची गडबड नाही.

सध्या सर्दि,ताप ह्यांचा प्रकोप वाढतोय. अमेरिकेला गेलेली बरीच मंडळी, परत येतान्ना स्वाइन फ़्लु घेवुन आली. पुण्यात 124 लोकं झालीत स्वाइन फ़्लु ची. जरा गांभिर्याने आज हाच विषय घेवुया आपण चर्चेला. स्वाइन फ़्लु लाच एच.१एन१ असेही संबोधतात.

जगातल्या सर्व डुक्करांमधे हा रोग सामान्य आहे. सर्व सामान्य तापात जसा आपल्याला ताप, खोकला येतो, घसा खवखवतो, शरीर दुखतं, डोकं दुखतं आणि थकल्यासारखं वाटतं, तसच काहिसं स्वाइन फ़्लु मधे वाटतं. तरीही आपल्याला खालिल लक्षणे स्वाइन फ़्लु च्या संदर्भात आढळु शकतात.
१. कहिहि खाण्याची इच्छा नसणे. कशातही लक्ष न लागणे.
२. सतत अंग दुखणे.
३. सतत डोळे पाणावणे.
४. मळमळणे आणि उल्टी सारखे वाटणे.
५. पातळ संडास होणे.

ह्या रोगावर उगाच वायफळ चर्चा करण्यापेक्षा, त्वरीत उपाययोजना अमलात आणा.
ह्या रोगावर सध्या कुठलीही औषध मिळत नाही. ह्या संदर्भात शास्त्रज्ञांचे प्रयत्न सुरु आहेत आणि पुढिल एका वर्षात ह्य रोगाची औषध आपल्याला मिळेल अशी आपेक्षा आपण करुया.

हा रोग होवु नये यासाठी खालिल उपाययोजना कराव्यात.

१. शिंकतान्ना किंवा खोकतांना, नाका तोंडावर टिशु पेपर ठेवा, व एकदा वापरल्यानंतर हा टिशु पेपर फेकुन द्या.
२. शिंकल्यानंतर किंवा खोकल्यानंतर आपले हात स्वच्छ पण्याने व साबणाने धुवा.
३. तुमच्या डोळ्यांना, नाकाला किंवा तोंडाला परत परत हात लावु नका. जंतु ह्याने जास्त लवकर पसरतात.
४. आजारी माणसाच्या जास्त जवळ जावु नका.
५. जर तुम्ही आजारी असाल तर बाहेर पडु नका. घरीच रहा.
६. तुमचा ताप जर १००.५ फ़ॅ. पेक्षा जास्त असेल तर ताबडतोब वैद्याला बोलवा. आणि पेय पदार्थ घ्यायला ताबडतोब सुरुवात करा.
७. आपले हात सतत गरम वाहत्या पाण्यात साबणाने धुत राहा. जर गरम पाणि शक्य नसेल तर अल्कोहोल मिश्रित हात धुण्याचे जेल सुद्धा आपण वापरु शकता.
८. ह्या कळात दुर देशीचा प्रवास टाळलेला बरा. निकटचा प्रवास देखील आपण फ़ार काळजीपुर्वक आखावा.

अश्विन शेंडे

आज जरा जीवनावर लिहायचं म्हणतो...

नमस्कार मंडळी,

बर्याच दिवसांपासुन ब्लॉग लिहायला वेळच मिळाला नाही. पण रोज ऑफ़िस ला येता जाता काहि काहि विषय डोक्यात यायचे, ह्यावर लिहु कि त्यावर लिहु. ह्याचाच अर्थ असा कि मि तुम्हाला दुरावलो नव्ह्तो, पण बायको घरी नसल्यामुळे घर, ऑफ़िस, समाजिक जबाबदारी, मित्र, छंद यातुन वेळ काढणं जरा जड जात होतं. आज ऑफ़िसच काम संपवलं आणि लिहायला बसलो.

आज जरा जीवनावर लिहायच म्हणतो. म्हणजे हा विषय माझा आवडता पण आहे. जीवनाकडे फ़ार डोळस पणे बघणारा मी. मी मीच का? हा प्रश्न मी कित्येक वर्ष मनात जोपासला आहे. देव सगळ्यांना वेगवेगळे घडवितो. वेगळे विचार, आचार, गुण इत्यादि. प्रत्येक जण वेगळा वागणार, बोलणार, खणार, पीणार इत्यादि. मग जर असं असेल तर मी हा लेख क लिहितोय? वागु द्या ना ज्याला जसं वागायचं तसं. आपण का कुणाच्या अध्यात - मध्यात करावं? का कुणाकडुन आपण आपल्यासारखी वागण्याची अपेक्षा करावी? खरचं समजातली माणसं एकसारखी वागु शकतात का? असं होणं शक्य आहे का? .............................................

उत्तर कदचित "नाही" असा असेल ह्या प्रश्नाचं. पण आपण एक "शिष्टाचार" नावाचा प्रकार लहानपणी शिकलोय. शाळेतलं जरी तुम्हाला आठवत नसेल तर आई बाबांनी दिलेला चोप व त्याची कारणे ह्याची जरी तुम्ही कारणमीमांसा केलीत तरी तुमच्या ध्यानात येइल की हे सर्व एका विशिष्ठ कारणांसाठी हे सगळं केलं जातं.

तर समाजात, कुटुंबात वावरतन्ना आपण ह्या शिष्टाचाराच्या अधिपत्याखालि असणं अपेक्षीत आहे, कारण आपण आपल्या वागणुकीतुन जो संदेश दुसऱ्यापर्यंत पोहोचवितो, तो दुसऱ्यांना सुखावु किंवा दुखावु शकतो. व त्यातुन तुम्हाला समाजात मान्यता मिळत असते.

तर कधितरी (दररोज झोपतांना केले तर उत्तम) प्रत्येकाने स्वत:ला खालील प्रश्न विचारले पाहीजेत व स्वत:कडे डोळसपणे बघून त्या प्रश्नांची उत्तरे शोधली पाहीजे.

- मी आज जे वागले\वागलो ते बरोबर आहे का?
- मी आज जे बोल्ले\बोल्लो ते बरोबर आहे का?
- माझ्यात शिष्टाचार किती होता आजच्या वागण्यात?
- सभोवतालच्या वातावरणातुन मला प्रेम मिळावं यासाठी मी काय काय करायला हवं?
- माझ्या अवती-भवती असं कुणी आहे का जो\जी माझ्यासाठी एक आदर्श म्हणुन, मला उपयोगी पडेल?
- खरच शिष्टाचाराचा अवलंब करणारे लोक जीवनात काही मीळवतात की नाहि?
- माझे व्यक्तिमत्व तसेच ठेवुन मी थोडं शिष्टाचाराचं पॉलिश लावुन घेतलं तर माझे जीवन कीती सुखी होवु शकेल?
- ह्याने घडुन आलेला बदल माझ्या सभोवतालच्या वातावरणातुन मी अनुभवु शकेन का?

अश्विन शेंडे